Czym jest terapia sensoryczna SI?
Od 2018 roku z powodzeniem tworzymy nasze Centrum wspólnie z FIZJO-MED. Fizjoterapia i Integracja Sensoryczna. Justyna Powroźnik.
W naszym Centrum możliwa jest zarówno diagnoza, jak i terapia zaburzeń SI.
Terapia SI nie jest uczeniem konkretnych umiejętności (np. jazdy na rowerze, czytania), lecz usprawnianiem pracy systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które są bazą do rozwoju tych umiejętności. Podczas terapii Integracji Sensorycznej stymuluje się zmysły dziecka oraz usprawnia takie zakresy, jak np.: koordynacja wzrokowo-ruchowa, motoryka mała, motoryka duża. Celem terapeuty jest przy zastosowaniu odpowiednich technik, eliminowanie, wyhamowywanie lub ograniczenie niepożądanych bodźców obecnych przy nadwrażliwościach sensorycznych lub dostarczanie silnych bodźców, co jest konieczne przy pod wrażliwościach systemów sensorycznych.
Podczas terapii SI dziecko wykonuje różne aktywności dostosowane do jego potrzeb. Terapeuta plamuje przestrzeń i planuje zabawy, a taki sposób aby stwarzać dziecku sytuacje do jak najlepszej adaptacji. Przez przyjemną i interesującą dla dziecka zabawę dokonuje się integracja bodźców zmysłowych oraz doświadczeń płynących do ośrodkowego układu nerwowego. Wszystko to pozwala na lepszą organizację działań.
Terapię SI w naszym centrum prowadzą terapeutki:
- mgr Justyna Powroźnik
- mgr Karolina Wołek
- mgr Anna Ocimek
- mgr Małgorzata Szafraniec
Pierwsze objawy zaburzeń SI
- wzmożona lub obniżona wrażliwość na bodźce;
- zaburzenia mowy;
- niską samoocenę;
- nadaktywność;
- znacznie obniżoną aktywność;
- problemy ze skupieniem, koncentracją uwagi;
- nadpobudliwość emocjonalną
- osłabioną koordynację wzrokowo–ruchową
- niezgrabność ruchową
- trudności w rozróżnianiu stron, poczuciu kierunku;
- zaburzenia interakcji z innymi dziećmi;
- problematyczne pisanie, rysowanie oraz czytanie;
- trudności w czynnościach samoobsługowych, codziennych.
Korzyści z zajęć terapii SI:
- zwiększanie możliwości kontaktu i poznawania różnych bodźców, a co za tym idzie bazy doświadczeń;
- poprawa orientacji w schemacie własnego ciała oraz przestrzeni;
- doskonalenie pracy poszczególnych analizatorów;
- rozwój funkcji emocjonalnych, społecznych, komunikacyjnych, ruchowych oraz poznawczych;
- zwiększanie chęci do podejmowania aktywności i motywacji do poznawania i odkrywania otoczenia;
- wzbudzanie uczucia zadowolenia i poczucia bezpieczeństwa, które znacznie ułatwia pokonywanie lęku i własnych słabości.
